M’n dochter studeert psychologie aan de universiteit van Groningen en sinds de bekerfinale Ajax-PSV in De Kuip weet ik zéker dat ze het goede vak heeft gekozen.
De post-corona-homo-sapiens heeft de sterke neiging om zodanig gestoord-als-een-deur te worden dat psychologen er hun handen vol aan krijgen. Verbijsterd kijkend naar de dwazen op en rond het veld moest ik denken aan een dialoog van Wilders en Rutte in het huis van de parlementaire democratie. ‘Doe effe normaal, joh.’ ‘Doe jij zelf effe normaal, joh’. Maar wát is nog normaal in deze wereld?
Een buitengewoon succesvolle directeur voetbalzaken van Ajax die struikelt over een digpic? Veertig miljoen betalen voor een voetballer die de schoenveters van de grote meneer Israel nog niet vast mag maken? Ajacieden die na de nederlaag tegen PSV toiletten uit de Kuip slopen? Zij de beker, wij de wc-pot…
De voetbalwereld is compleet van de pot gerukt en de rollebollende tierende spelers waren daarvan het schrijnende bewijs. ‘Kunnen jullie alsjeblieft ophouden met dat misselijkmakende theater als jullie een tikje krijgen?’ vroeg journalist Willem Vissers aan Davy Klaassen. ‘Ik zal je zo m’n wonden laten zien’, antwoordde de Ajacied en toen waren de rapen helemáál gaar. Een lawine van foto’s op de sociale media.
Wielrenner doorfietsend met een lijf vol prikkeldraad, wielrenner doortrappend met een bebloed hoofd en een afgerukte arm. Alsof dát normaal is. Nee, dan die voetballers, galmde uit het riool genaamd twitter. Kleinzerige watjes op noppen, aldus stoere reaguurders die zich al ziek melden als ze hun grote teen hebben gestoten. Ook díe reacties zijn de waanzin voorbij. De heren walgelijke intriganten noemen, oké, maar kleinzerig? Wie niet kan incasseren schopt het niet tot de profs.
Van Basten met z’n kapot geschopte enkel, de vader van Hans Kraaij koppend scorend met een hoofd vol hechtingen… Topvoetballers zijn geen koorknaapjes. Hoe misselijkmakend hun hedendaagse gedrag ook is, watjes zijn ze niet. Topsport is pijn lijden. Zélfs voor voetballers die ook als ze niet zijn geraakt kermend ter aarde storten. Als voer voor psychologen.
Bert Dijkstra is columnist bij NH Sportcafé en schrijver van o.a. Anneli verbinder tussen zwart en wit en John van den Heuvel een lustrum lang extreme beveiliging. Eind mei 2023 verschijnt de roman Verscheurde krant.